Bazen kullandığım masum kelimelerin nelere yol açabildiğini gördükçe hayret ediyorum. Düşünceleri iki boyuttan çıkarırken, onlara zarar gelmemesini ya da gerçekten kastedilen şeyden başka anlam yüklenmemesini ancak umabiliyorsunuz elbette. Bunun asla gerçekleşmeyeceğini bilerek. Yine de bugün lise döneminde Frau Fabian’ın tahtaya yazdığı aşağıdaki şiiri hatırlamadan edemedim. Orijinalini aktaracağım, zira bugünkü çeviri kotamı aşmış bulunuyorum. Zaten o yüzden çeviri ağzıyla yazdım sanırım buraya kadar da, kendimden tiksindim arkadaş.
Worte (Horst Bienek, 1974)
Worte
meine Fallschirme
mit euch
springe
ich
ab
wer euch richtig öffnet
schwebt
O derslerde arkaya geçip, sıra üzerine Beşiktaş onbiri falan çiziyorduk. Meğer önemliymiş… Sizi de fark etmeden kırabilirim, sebebi bu.